28 kwietnia 1968 r. miała miejsce podniosła uroczystość nadania naszej szkole imienia Wielkiej Polki
Marii Skłodowskiej-Curie.
Data 26 kwietnia 1968 r. ( niedziela ) wpisała się złotymi zgłoskami do szkolnej kroniki. W odświętnie udekorowanej sali gimnastycznej zgromadzili się uczniowie wraz z rodzicami, przedstawiciele władz powiatowych Okręgu Szkolnego i zaproszeni gości. Kierownik szkoły Pan Karol Lisowski przedstawił cel podniosłej uroczystości i zarazem uwieńczenie swojej wytężonej czteroletniej pracy. Wagę uroczystości nadania imienia podkreśliło wręczenie uczniom sztandaru ufundowanego przez Komitet Rodzicielski, któremu przewodniczył z wielkim oddaniem J. Parkot. Jednocześnie pdsłonięto pamiątkową tablicę ofiarowaną przez Zgorzeleckie Zakłady Naprawcze w Zgorzelcu.
Poraz pierwszy wówczas uczniowie złożyli przyrzeczenie, którego treść odwołuje się do ideałów wytyczających życie patronki naszej szkoły Marii Skłodowskiej - Curie :
- umiłowania nauki i prawdy
- pracy dla Ojczyzny i ludzkości
- wytwałości w dążeniu do pięknych i szlachetnych celów.
Podniosły nastrój uroczystości, odświętność chwili, wspóltworzyły słowa i dźwięki hymnu szkolnego, który od tamtej pory rozbrzmiewa w ważnych momentach życia "piątki"
MARIA SKŁODOWSKA-CURIE ( 1867-1934)
Urodziła się w Warszawie. Po ukończeniu gimnazjum pragnęła uczyć się dalej, lecz do rosyjskiego Uniwersytetu Warszawskiego ( Polska była pod zaborami ) nie przyjmowano kobiet. Przez kilka lat udzielała korepetycji i była nauczycielką domową w dworach ziemiańskich. Zgromadziwszy w ten sposób oszczędności na dalsze studia wyjechała w roku 1891 do Paryża i studiowała na uniwersytecie paryskim Sorbonie, potem rozpoczęła badania naukowe. Pracowała w laboratorium fizyka Piotra Curie, za którego wyszła za mąż. Małżonkowie Curie odkryli Polon Rad, za co uzyskali w roku 1903 nagrodę Nobla, przyznawaną przez Szwedzką Akademię Nauki. Po śmierci męża w roku 1906 Maria Skłodowska -Curie została profesorem Uniwersytetu w Paryżu. W roku 1911 otrzymała po raz drugi nagrodę Nobla.
Prace naukowe naszej wielkiej rodaczki zapoczątkowały badania nad energią atomową.
Życie Marii w całej swej rozciagłości powinno być wzorem godnym naśladowania. Do końca życia zachowuje patriotyzm, mimo tego, że zostaje żoną Francuza o Ojczyźnie pamięta ciągle. Jest częstym gościem w Polsce, o niej też pisze niegdyś do swej koleżanki, która ma wyjść za mąż za cudzoziemca:
"Nie przestań kochać tej drogiej ziemi,
gdzieś światło dzienne ujrzała.
Wszakże Ojczyzna w sercach jedynie
Naszych ma życie i trwanie
Niechajże zawsze w obcej krainie
Serce Twe polskim zostanie..."
Maria Sklodowska-Curie była kobietą, do której przybywali z całego świata najwięksi uczeni, aby zasięgnąć jej rady, lub wysłuchać jej wykładu. Do końca życia pracowała twórczo, wychowała setki fizyków, chemików w ciągu 40 lat swej pracy naukowej. Napisała i ogłosiła drukiem ponad dziewięćdziesiąt książek i prac naukowych, była pierwszą kobietą w gronie profesorów Sorbony, doktorem honoris causa wielu uniwersytetów, posiadaczką niezliczone jwprost ilości odznaczeń, medali, wyróżnień naukowych. Osiągnęła wszystko co tylko moze najlepszego osiągnąć człowiek: szczęście osobiste, podziw i hołdy całego świata, wieczną sławę i uznanie po śmierci.
